levensverhalen moet je managen

Jan Kessels - uit het vak retail consultants
27-02-2009

Deze zomer heb ik een lange fietstrektocht door Europa gemaakt. In zo’n periode zie je tientallen hotels en restaurants van binnen. Grotere, tot ketens behorende formules en kleinere zelfstandigen. Jonge ondernemers die met veel enthousiasme een bloeiend bestaan opbouwen. Ondernemers van middelbare leeftijd die óf uitstralen dat ze het gemaakt hebben, óf dat het leven een sleur is. En natuurlijk ook ouderen met kinderen in de zaak, waar sprake is van een nieuwe generatie met frisse ideeën en nieuwe impulsen. Maar soms tref je ouders die de touwtjes in handen houden en waar de relatie met de jongeren zichtbaar (en soms ook hoorbaar) gespannen is. Het meest schrijnend om te zien zijn de ouderen die vast zitten in hun situatie en geen kant meer uit kunnen. Waar achterstallig onderhoud binnen is geslopen, en de service correct is maar vermoeid. Die duidelijk te laat de beslissing hebben genomen een opvolger te zoeken of de zaak te verkopen.

Bedrijfsoverdracht is lastig. Overal om je heen zie je voorbeelden van hoe het niet moet. Je neemt je dan voor: mij zal dat niet overkomen. Maar voor je het weet ben je te laat. Want toen je er over nadacht was je zelf nog fit genoeg, wilde je nog werken, was de volgende generatie in jouw ogen nog te onervaren, of was het niet de goede tijd om te verkopen omdat je nét een minder jaar achter de rug had en het volgend jaar wel weer beter zal zijn!

Vaak is het moeilijkste om je eigen situatie, je eigen functioneren onder ogen te zien. Als eigenaar, als leider, als manager en als coach. Daarvoor heb je familie, vrienden of relaties nodig die eerlijk tegen je zijn en je de waarheid durven zeggen. Maar je moet ook zelf open staan voor invloeden van buiten. Reflecteren, even afstand nemen, net zoals je af en toe aan de overkant van de straat gaat staan en met de ogen van een klant naar je winkel kijkt.

Opvolging gaat soms mis omdat je niet kunt loslaten. Je jongeren het recht op fouten ontzegt. Omdat je niet zoals mijn grootvader tegen mijn vader (die bij hem in de zaak kwam) kunt zeggen: “Ik hoop dat je gelijk hebt, maar ik denk het niet”, en vervolgens wèl de ruimte gaf. Of omdat je faalt als coach, te veel loslaat, te weinig controleert en daardoor de continuïteit onder druk komt te staan.

Ook verkopen is niet eenvoudig. Wanneer is de tijd rijp, wanneer is het moment gunstig. Wie is een “goede” koper, zowel financieel, voor de medewerkers en de onderneming. Neem adviseurs die je vertrouwt, luister en neem een besluit.

Laat de tijd je vriend zijn en geniet van het leven. Ook in de volgende fase!